بررسی اختلالات گفتاری چند بیمار مبتلا به زبان پریشی بروکا بر اساس دو متغیر سن و جنس

رابطه میان مغز و زبان مساله پیچیده ای است که اخیراً تبدیل به یکی از مهمترین موضوعات علمی شده است. یکی از راه های پژوهش در این زمینه بررسی رفتار زبانی بیماران زبان پریش است. هدف از این پژوهش بررسی چند بیمار مبتلا به زبان پریشی بروکا با توجه به دو متغیر سن و جنس است. در این پژوهش اختلالات زبانی 4 بیمار زبان پریش بروکایی به وسیله آزمون زبان پریشی فارسی نیلی پور مورد ارزیابی قرار گرفته و با توجه به داده های جمع آوری شده این نتایج حاصل شد که احتمالاً: 1- بیماران زبان پریش بروکایی در سرعت گفتار، خواندن، نوشتن، گرامر، گفتار خودجوش، نام بردن، و پاسخ دادن به سوالات مشکل دارند. 2- بین میزان ضایعه و درصد اختلال زبانی رابطه وجود دارد. 3- بین منطقه آسیب دیده و نوع اختلال نیز این رابطه دیده می شود. 4- بین میزان آسیب و بازگشت زبان ارتباط وجود دارد. 5- در مورد جنسیت که متغیرهای سن و میزان ضایعه یکسان و یا نزدیک به هم در نظر گرفته شده به نظر می رسد جنس مذکر موفقیت بیشتری نسبت به جنس مونث داشته و بازگشت زبانی بهتری را از خود نشان داده است. در مورد سن نیز به نظر می رسد که سن به اندازه میزان ضایعه مهم نیست و نقش کمرنگ تری در این رابطه دارد.